Sen Anlat Karadeniz: Aşktan nereye kadar kaçılır ki?..

Dünyanın en kolay şeyi kötü olmak. Zira her daim kafan rahat. Yaptıklarının sorumluluklarını üstlenmek zorunda değilsin, her zaman da sen haklısın; bundan daha keyifli ne var? İstediğin kadar saçmalık yap, yine mağdursun. İstediğin kadar can al, hak etmiştir ölenler. İstediğin gibi döv karını, sevgilini; kesin meşk etmiştir başka biriyle. Sen haksız olur musun hiç? Nerede görülmüş böyle bir şey... İnsan dediğin kendine kaçamaklar yaratmakta büyük bir ustadır. Hele de bencilse, bu konuda üstüne yoktur. Sevdiğini iddia ettiği kadını gerekirse evire çevire döver ama ondan sadâkat beklemeyi de ihmal etmez. Parmaklarını bir hışımda kırar, sevgisi bir dirhem azalmasın ister. Kötülük öyle işlemiştir ki içine, ölümden başka şey iflah etmez onu. Ama en kolayı ölüm, süründüğünü de görelim Vedat'ın...

Güneşin Kızları: Seçilmiş hüzün...

Sevmek de sevilmek de çok özel bir duygu. İnsanların birbirlerine bu duyguları açabilmeleri ise genelde çok zor. Ya çekinirsin karşılık bulamamak korkusuyla ya da ulaşılamaz bir hayâlin parçasısındır. Duygularını açmaya cesaret ettiğinde hüsrana uğramayı saymıyorum bile... Ardından gelen pişmanlık da cabası. Bazen de acele etmesi var. Tüm yolları daha en başında kapatmak gibi mesela...