İnsanoğlunun bağlandığı şeyden kopabilmesi, ondan ayrı kalacağını kabullenmesi kolay değildir. Zira bir şeye gerçekten bağlandıysa, onu çok sevmiştir. Onunla farklı diyarlara düşeceğini bile bile mutlu olamaz neticede. Sevmesini bilen kimse de, bunu yadırgamaz. Ancak, ne kadar hüzün yaşarsan yaşa giden her zaman gitmiştir. Çoğu zaman da geri gelmemiştir. İşte tam da bu sefer, o gidişin nasıl olduğu önemli bir hâle gelir. O şeyden ayrı düşüyorsundur ama öyle bir veda edersin ki; içinde asla ukte kalmaz. Her aklına geldiğinde yeniden gözün dolar; "iyi ki" dersin. Peki ya öyle olmazsa ne dersin ya da ne hissedersin?..
