Hayatımın Aşkı: Nereye kadar istemezük?

Hayatın her anı karmaşıklıklarla doluyken, aşık olmak ve öyle kalmak gerçekten zor olsa gerek. İnsanın düşünmesi için yüzlerce derdi duruyorken, ona bir de aşkı dahil etmek çok radikal bence. Evet, aşkı 'dert' olarak görenlerdenim. Belki hiç aradığımı bulamamamdan, belki de fesatlığımdan. Şuan için ikisi de olası ama gerçek olan şu ki, aşk için her daim mücadele etmek gerek...

Hayatımın Aşkı: Bir gönül hâli...

Kabul etmek lazım ki, bazen gerçekten gözümüz kör oluyor. Yanı başımızda olanı görmüyoruz da uzaklardan medet umuyoruz. Bizi bizden çok sevecek ve sevgimizi hak edecekler dururken, beş para etmezlere kaptırıyoruz gönlümüzü. Pişman oluyoruz sonunda ama iş işten de geçmiş oluyor. Tabi bazı durumlarda şans hiç olmadığı kadar erken gülebiliyor... Peki hâlâ gerçekleri görmekte zorlanıyorsak? Medet umduğumuzdan değil, bizi sevenden kaçıyorsak?..

Hayatımın Aşkı: Aşkın gözü ne kadar kör kalabilir?..

Bazı zamanlar ne yaparsak yapalım, başarılı olamayız. Verdiğimiz tüm mücadele bir hiçten ibarettir ve ileriye gittiğimizi sandığımız kadar, geriye gitmiş buluruz kendimizi. Gerçekten ne istiyor olduğumuzu bilsek de gerçeklerin ne olduğunu bilmediğimiz sürece her şey boş. Tıpkı Gökçe'nin içerisinde olduğu durum gibi. Demir'i elde etmek için her şeyi yapıyor. Onun sözde sınavından geçmek için amansız bir çaba sarf ediyor. Ama bilmiyor ki, ne o sınavın ne de Demir'in kalbinin -henüz- bir parçası...