O kadar karanlık ki bizi içerisine çektiği yol, bazen gerçekten karanlığın tanımını o yapmış gibi hissediyorsun. İçerisine çektiği karanlığın tam ortasında gülen yüzü ama bir o kadar da korku salan bakışlarıyla duruyor ve sadece onu görebiliyorsun. "Gel, gel" diye işaret ediyor, kaçamıyorsun... Haluk'u çözmek bizim için hiç kolay olmayacak o çok bariz anlaşıldı. Ama onun karanlığına hapsolmak, zevkli bile gelmeye başladı. Evet, psikopat. Evet, ruh hastası. Evet, şiddetin her türlüsü de onda. Ama adam her hâlukarda, kendine hayran bıraktırmayı başarıyor...
