Poyraz Karayel: Unutmak mı, kalpte saklamak mı?..

Terk edilmek zordur. Hele hele de nikah masasında olanını hayâl etmek bile imkansız. Çünkü sadece için acımaz, utanırsın da. Düşündüğün tek şey kalp sızın da olmaz. Tam da bu sebepten, Sefer'i çok iyi anlıyorum. İçerisine girdiği kalıba binaen, oldukça alttan aldığı doğru ancak yine de Sema'nın gerçek derdinin ne olduğunu anlamalıydı. Gözlerinden okumalıydı, asıl söylemek istediklerinin o olmadığını... Anlayacağınız, Poyraz Karayel'de bu hafta yine her duygudan biraz vardı...

Güneşin Kızları: Ne farkın kaldı?..

Aslında güzel başlayan, ancak sonlara doğru geldikçe iyice sarpa saran bir akışla ekrana geldi bu hafta; Güneşin Kızları. Nefes almadan izlediğim diğer bölümlerin yanında, ara ara mola verme ihtiyacı hissettiğim de çok oldu...

Ekrandan Haberler - 16-23 Kasım 2015

Haber Başlıkları

- Kiraz Mevsimi (Final)

- Çilek Kokusu (Final)

- Acil Aşk Aranıyor (Final)

- Gamsız Hayat (Bitti)

- Acı Aşk (İkinci tanıtım)

- Gecenin Kraliçesi (İlk tanıtım)

- 42. Altın Kelebek Ödül Töreni

Kiraz Mevsimi: Daimi mutluluk...

20. bölümde vedalaştığımız, açıkçası zamanında çokça kızdığım ve bana diziyi dokuz bölüm boyunca düzenli izlemeyi de bıraktıran bir ikili Aksel Bonfil ile Hakan Bonomo. Daha sonra ben açıklarımı kapattım, onlar gitti ve üzerlerine de tam tamına altı kez senaryo ekibi değişti. İkinci sezona geldiğimizde, tüm Kirazcanların dilinde aynı şey vardı; "Keşke onlar gelse"... Ve geçtiğimiz hafta öğrendik ki dizinin yeniden senaristleri onlar oldu. Ama artık bazı şeyler için de çok geçti... Olsun, özlem giderdik. En önemlisi de, onlar devam etse nasıl bir yerde olurduk; onu gördük...

Poyraz Karayel: Aşk birliği...

Kendini ateşe atmaktan hiç çekinmeyen olarak, Poyraz'ın korkusuzluğunu nereye koysak bilemiyorum aslında. Korkmuyor yahu, korkmuyor adam... Polisliği elinden gitti, hapislere düştü, sevdiği kadınla babası arasında kaldı, her şey oldu; ama Poyraz bildiğinden şaşmadı. Neyi doğru bildiyse o yolda ilerledi. Onun için şimdiye kadar antikahraman dedim hep lâkin o, kahramanlığa çoktan soyundu bile...