Poyraz Karayel: Karanlık bir dehliz...

Güven. Sonu her zaman doğru yola çıkmayan o his. Çoğu zaman kandığın, çoğu zaman yandığın o; güven... İnsanın beklentileri, karşısındakine yaklaşımı net olunca; ondan da bekliyor aynı netliği vede mertliği. Düzgün adam sanıp aldandığın anda da, çıkartıp saplıyor hançerini... Evet, sona bir kaldı. Evet, gidiyor Poyraz Karayel. Evet, iyi bir son beklemiyorum zaten. Ama onca zaman ilkeleriyle ayakta durmuş, kimsenin deviremediği Bahri babayı bir gereksize kurban ettirirlerse gerçekten üzülürüm...

Hayat Şarkısı: Bir anlamı olmalı...

Huzurun bir parçası olmak ne de zor. Huzura ulaşmak, huzura sahip olmak. Huzurla dolması içinin, ne kadar da güç. İnsan huzur ararken, mutsuzluğun kucağına ne kadar da çok düşüyor. Ne kadar üşüyor orada, ne kadar titriyor. Huzuru bulduğunu sanması var bir de, en çok da sonradan canını o acıtıyor. Zira yıkımı daha büyük oluyor. Bir de huzuru elinin tersiyle itenler var. Azimle ve kararlılıkla ardında bırakmaya çalışanlar. Yıllarca o 'huzur' için mücadele etmişken, şimdi birden o huzura sırt çevirenler var. Hülya gibi mesela... Tamam, başta ben de kendisine hak verdim. Ben de dik duruşuna hayran oldum ve gözüm kapalı Kerim'i suçladım. Ama bir yerden sonrası artık lüzumsuzluğun öte tarafına geçti. Lüzumsuz kere lüzumsuzdu çünkü her biri!..

İçerde: Yok mu bunun bir sonu?..

Kazanmak gibisi yok elbette. Ne olursa olsun galip gelen olmak paha biçilemez bir durum olmalı. Ama bunun kötü de bir yanı var, insan hep kazanmaya alışınca ister istemez dikkatsizleşebiliyor. İster istemez büyük hatalara imza atabiliyor. İster istemez, kendini ele veriyor... Tabi normal dünyada böyle. İçerde evreninde, hiç de öyle değil. Sarp'la Mert'in kardeş olduklarını öğrendikleri ana kadar Celal her türlü kazanacak. Her türlü, sıkıştığı dehlizden kurtulacak. Her türlü kendine yeni bir nefes alanı yaratacak. Ve biz de bu kötünün, finale kadar sürecek olan kazanma serüveninin bir parçası olacağız. O kazanacak, biz saç baş yolacağız...

Ekrandan Haberler - 13-19 Şubat 2017

Haber Başlıkları

- Aşk Laftan Anlamaz (Final yaptı)

- Paramparça (Kadrodan iki ayrılık)

- İçerde (Kadroda yeni bir isim)

- Hayat Şarkısı (Kadroda yeni bir isim)

- Cesur ve Güzel (Kadroda yeni bir isim)

- Payitaht Abdulhamid (Başlıyor)

- İstanbullu Gelin (Üçüncü tanıtım geldi)

- Evlat Kokusu (İki yeni tanıtım geldi)

- Yeni Gelin (İkinci tanıtım geldi)

- Aşk ve Gurur (Kanal değişti, ilk tanıtım geldi)

- Savaşçı (Başrol belli oldu)

- Survivor (Bir nevi diskalifiye)

- Renkli Sayfalar (Sunucular ve format değişti)

Adı Efsane: Tutsaklık...

İçin için yandığı bir hayatı neden yaşar insan?.. Neden sadece acılarına tutunması gerekir? Neden, hep pişmanlıkları gelir peşinden? Neden yaptığı her iyilik, bir kötülüğü doğurur? Neden, kontrol edemez hiçbir şeyi; kendini bile? Neden vazgeçer, neden kabullenir, neden pes eder, neden her şeyin daha kötüye gitmesi için tepinir? Gerçekten neden Tarık baş edemiyor hiçbir şeyle? Neden bir yaptığı, başka bir şeyi bozuyor? Neden attığı her adım, ardında bir felaket yaratıyor?.. Bir karakterin ne kadar bahtsız olabileceğinin en organik kanıtı resmen. Yaptığı iyilikler bile ayağına dolanan birinin yaşamak için şevkten daha nicesine gereksinimi yok mudur gerçekten?..