Ekrandan Haberler - 20-26 Şubat 2017

Haber Başlıkları

- Poyraz Karayel (Veda vakti)

- Vatanım Sensin (Kadroda dev yeni bir isim mi?)

- Çoban Yıldızı (Başlıyor)
- İstanbullu Gelin (Başlıyor)

- Aşk ve Gurur (Başlıyor)

- Kırlangıç Fırtınası (Başlıyor)

- Evlat Kokusu (Başlıyor)

- Yeni Gelin (Üçüncü tanıtım geldi)

- Savaşçı (Yönetmeni belli oldu)

- Özel Kuvvetler / Can Feda (Kod adı değişikliği)

- Lise Devriyesi (Yeni dizi)

Adı Efsane: Sonsuz Aşklar Evreni

İnsanın yaptığı hatanın farkında olması mı, yoksa o hatayı hiç yapmamış olması mı daha değerlidir bunu hata yaptığımı kabullendiğim her seferinde çokça kez düşünürüm. Hatalardan ders çıkartmayı seven birisi değilim. Hata yapmadan hareket etmeye de o sebeple özen gösteririm. Ama insanız işte, hata yapıyoruz ister istemez ve bu hataya karşı nasıl tavır aldığın, aslında o an itibariyle yaptığın hatadan daha önemli oluyor. Zira ucunda daha fena hatalar yapmak da var, olan hatanı gözardı ettirmekte... Bahar mesela, açıkçası kabul edilemez bir hataya imza attı. Hatasının farkına da vardı. Ama o varış sürecinde yaptıkları hiç de hatasından ders çıkartmış izlenimi vermedi. Ve yine aynı şey olsa, tekrardan şikayette bulunmayacağından hiç de emin değilim...

Poyraz Karayel: Karanlık bir dehliz...

Güven. Sonu her zaman doğru yola çıkmayan o his. Çoğu zaman kandığın, çoğu zaman yandığın o; güven... İnsanın beklentileri, karşısındakine yaklaşımı net olunca; ondan da bekliyor aynı netliği vede mertliği. Düzgün adam sanıp aldandığın anda da, çıkartıp saplıyor hançerini... Evet, sona bir kaldı. Evet, gidiyor Poyraz Karayel. Evet, iyi bir son beklemiyorum zaten. Ama onca zaman ilkeleriyle ayakta durmuş, kimsenin deviremediği Bahri babayı bir gereksize kurban ettirirlerse gerçekten üzülürüm...

Hayat Şarkısı: Bir anlamı olmalı...

Huzurun bir parçası olmak ne de zor. Huzura ulaşmak, huzura sahip olmak. Huzurla dolması içinin, ne kadar da güç. İnsan huzur ararken, mutsuzluğun kucağına ne kadar da çok düşüyor. Ne kadar üşüyor orada, ne kadar titriyor. Huzuru bulduğunu sanması var bir de, en çok da sonradan canını o acıtıyor. Zira yıkımı daha büyük oluyor. Bir de huzuru elinin tersiyle itenler var. Azimle ve kararlılıkla ardında bırakmaya çalışanlar. Yıllarca o 'huzur' için mücadele etmişken, şimdi birden o huzura sırt çevirenler var. Hülya gibi mesela... Tamam, başta ben de kendisine hak verdim. Ben de dik duruşuna hayran oldum ve gözüm kapalı Kerim'i suçladım. Ama bir yerden sonrası artık lüzumsuzluğun öte tarafına geçti. Lüzumsuz kere lüzumsuzdu çünkü her biri!..

İçerde: Yok mu bunun bir sonu?..

Kazanmak gibisi yok elbette. Ne olursa olsun galip gelen olmak paha biçilemez bir durum olmalı. Ama bunun kötü de bir yanı var, insan hep kazanmaya alışınca ister istemez dikkatsizleşebiliyor. İster istemez büyük hatalara imza atabiliyor. İster istemez, kendini ele veriyor... Tabi normal dünyada böyle. İçerde evreninde, hiç de öyle değil. Sarp'la Mert'in kardeş olduklarını öğrendikleri ana kadar Celal her türlü kazanacak. Her türlü, sıkıştığı dehlizden kurtulacak. Her türlü kendine yeni bir nefes alanı yaratacak. Ve biz de bu kötünün, finale kadar sürecek olan kazanma serüveninin bir parçası olacağız. O kazanacak, biz saç baş yolacağız...