İçerde: Bir arpa boyu yol gidememek...

Bir arpa boyu yol gidememek... Sanırım birisi bana İçerde hakkında bir cümle kur dese, düşünmeden bunu derim. Zira gerçekten ilk bölümden beri, bir arpa boyu yol gidemedik. Her şey ilk bölümde bıraktığımız yerde. Her şey oradan ağrı bize nanik yapıyor ve biz her hafta, bir sırrın açığa çıkacağı ümidiyle kandırılarak, ekran karşısına oturtuluyor; yeni bir hayâl kırıklığı yaşıyoruz. Yeniden aldanıyoruz, yeniden umut etmek için fragman bekliyoruz. Kısır bir döngü içerisinde debeleniyoruz ama kimseye sesimizi duyuramıyoruz. Dizi başladığı ilk bölümden beri ilk defa geçtiğimiz hafta TOTAL'de birinciliği kaptırdı. Bunun ilk ve son olacağından kaçımız emin? Belki bu hafta Uğur Yücel hatırına yine birinciliğini tüm kategorilerde korur. Ancak bu bölümün hezeyanından sonra, bir sonraki hafta birincilikleri koruması ne kadar mümkün olabilir? Elbette hiç...

Ekrandan Haberler - 27 Şubat-5 Mart 2017

Haber Başlıkları
- Poyraz Karayel (Öyle bir veda olur ki...)
- Paramparça (Final kararı)
- İçerde (Kadroda yeni bir isim)
- Vatanım Sensin (Kadroda yeni bir isim)
- Ölene Kadar (Kadroda yeni bir isim)
- Bodrum Masalı (Kadroda yeni bir isim)
- Kırlangıç Fırtınası (Başlıyor)
- Evlat Kokusu (Başlıyor)
- Yeni Gelin (Başlıyor)
- Savaşçı (Yeni tanıtımlar geldi)
- İsimsizler (İkinci tanıtım yayınlandı)
- Lise Devriyesi (İlk tanıtım yayınlandı)
- Kara Yazı (Kadro şekillenmeye başladı)
- Bir Deli Sevda (Çekimlerine başlandı)
- Can Feda (Kadroda yeni bir isim mi?)

Adı Efsane: Aşka kısa bir ara...

Bazen gerçekten dertsiz başına dert alıyor insan. Elinde olmayan sebeplerle başına açılan işlerin altından kalkamayacağını da çok kereler düşünüyor. Çaresizliği kabullenmektense, karşı atağa geçmek elbette elzem olanı ancak, bazen insan gerçekten pes etme noktasına geliyor. Zira ne yaparsan yap bir adım ileriye gidemediğini gördüğünde, en kolayı bu oluyor... Tarık'ın sınanmalarının bir sonu yok bunu anladık. Pes etme huyuna karşı ne kadar süre daha mücadele verecek bilemiyorum ama şu saatten sonra bu yoldan dönmese çok iyi olur...

Poyraz Karayel: Hoşça kal en değerlim...

Ekrana bakıyorum dakikalardır. Hiç böyle olmazdı. Başlığa dizinin ismini atar, hemen yazmaya başlardım. Daha bilgisayarın başına oturmadan, nasıl yazacağımı kurgulardım çünkü kafamda. Ne kadar sinir olsam da, ne kadar eğlensem, mutlu olsam da izlediklerimden sonra; hiç şaşmazdı bu rutin. Şimdi yazamıyorum. Aklıma yine çok şey geliyor ama sonra sevdiğinin kollarında ölen Ayşegül gözümün önüne geliyor, uçup gidiyor geri kalanlar. Hah, şimdi oldu buradan gireyim diyorum; bu sefer de sevdiği uğruna deliren Poyraz beliriyor zihnimde, ben yine diğer her şeyi unutuyorum. Dedim ya, yalnızca ekrana bakıyorum dakikalardır. Yazacak çok şeyim var ama nasıl başlayacağımı bilemiyorum ilk defa. Çünkü kahramanlarımı kaybettim. Çünkü, her çarşamba gecesi zevkle hakkında yazdığım Poyraz Karayel'i kaybettim. Çünkü, bitti. Veda dediğin böyle olurdu Poyraz Karayel için; ancak ciğerim yanıyor için için...

Hayat Şarkısı: Artık affetsen diyorum...

Hani bir kap dolusu çekirdek yersin, çok lezzetlidir, dilin damağın bayram eder de kapta kalan son çekirdek bozuk çıkar ve tüm zevkin kaçar ya; hah o işte Hayat Şarkısı'nda Cem'den başkası değil!.. O kadar mükemmel, o kadar şahane bir bölüm izlerken tüm saçmalıkları ve gereksizliğiyle karşımıza çıktığı anda sinirlerim zıpladı. Keyfim de tamamen kaçtı. Gerçekten artık Cem'den de, onun saçma sapan nefretinden de, oyunlarından da, dümenlerinden de, tezgahlarından da çok sıkıldım ve açık söyleyeyim, zap yapmak istiyorum...